تهاجم به جمهوری اسلامی برای عقدهگشایی علیه دین
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۸۹۶۷۲
نخستینبار روز عید قربان بود که سلوان مومیکا، فرد ۳۷ساله عراقیتبار با حضور در مقابل مسجد اصلی شهر استکهلم ضمن پاره کردن صفحات قرآن کریم اقدام به آتش زدن این کتاب آسمانی کرد. این اقدام با واکنشهای بسیاری از مسلمانان در نقاط مختلف جهان روبهرو شد. اوج این واکنشها را نیز مردم عراق با هجوم به سفارت سوئد در بغداد نشان دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چنین مواجههای درحالی صورت میگرفت که جریان اپوزیسیون در ابتدای آشوبها سعی داشت با تفکیک بین جمهوری اسلامی و دین اسلام از بدنه مذهبی نیز علیه کشور یارگیری کند، شکست پروژه آشوب، اما تمام تنظیمات ذهنی اپوزیسیون را به حالت اولیه بازگردانده و آنها بدون توجه به باورهای اعتقادی مردم ایران مجددا حاکمیت و دین را بهطور همزمان مورد تخریب قرار میدهند تا نشان دهند برخلاف ادعاهای ابتداییشان دینستیزی همچنان یکی از پشتوانههای نظری اپوزیسیون است. اپوزیسیون درحالی این رویکرد را درپیش گرفتهاند که مردم ایران بارها باورمندی خود به باورهای مذهبی را به رخ کشیده و هربار نیز پروژههای آشوبی که توهین به مناسک و مظاهر دین بخشی از آن بوده را به شکست کشاندهاند. معاندان، اما بار دیگر بدون توجه به این فاکتور اجتماعی مردم ایران قصد دارند از فرصت تهاجم به جمهوری اسلامی برای عقدهگشایی علیه دین نیز بهره ببرند. چنین مواجههای باعث میشود تا بدنه مذهبی که نسبت به رویهها و ساختارهای حکمرانی انتقادهای شدیدی دارد نیز با جناح اپوزیسیون ضددین مرزبندی کرده و حتی علیه آن کنش نشان دهد. در ادامه به مرور مصادیقی پرداختهایم که ماهیت ضددینی آشوبهای اخیر را بهخوبی نمایان میکند.
بیشتربخوانید
BBC به حسینی بودن ایرانیان اعتراف کرد این رنگها به ایران نمیآیددر روزهای اوج ناآرامیهای خیابانهای ایران در پاییز سال گذشته، اپوزیسیون خارجنشین نیز فراخوانهایی برای حضور و اعتراض ایرانیان خارج از کشور منتشر کرد. بعد از گذر از ناآرامیهای پاییز ۱۴۰۱، اما آنچه از خاطر نرفته حضور پرچمهای رنگانگی بود که بیش از جمعیت حاضر در این تجمعها خودنمایی میکرد؛ پرچمها گروههای مختلف تجزیهطلب را شامل میشد و دامنه این شمولیت حتی به پرچمهای همجنسگرایان نیز کشیده میشد. تقریبا همه رنگ پرچم را میشد در اجتماعاتی که عموما به اختلاف و درگیری نیز کشیده میشد، مشاهده کرد. گاهی نیز از همین پرچمهای چندرنگ و بزرگ برای پوشاندن جمعیت کم حاضران هم استفاده میشد. در این میان، اما سوالی که پیش میآمد این بود که حضور پرچم همجنسبازان در این اجتماعات اساسا به چه منظور و چرا اتفاق افتاده بود؟ براندازان خارجنشین وقایع را به چیزی شبیه به انقلاب، تشبیه میکردند و در تصورشان این گزاره پررنگ شده بود که حالا میتوانند از آب گلآلود ناآرامیها ماهی خود را بگیرند و به هر گروه و جریان ضدایرانی تریبون و اجازه اظهارنظر بدهند. تجمعی که تصاویر آن به تنهایی برای مرزبندی جامعه مذهبی ایران با اپوزیسیون خارجنشین کفایت میکرد. تصور اینکه این اقدامات مورد پذیرش مردم داخل کشور قرار دارد اشتباه براندازان خارجنشین بود. گذر از ناآرامیها و بیتوجهی مردم داخل کشور به فراخوانهای متعدد آشوب، شکست آنها را آشکار کرد. اپوزیسیون خارجنشین به علت دور بودن از مردم داخل کشور اساسا شناخت درستی از چهارچوب عقاید و باورهای مردم ایران ندارند و تصور میکنند رفتارهای زنندهای که در غرب رواج یافته در بافت اجتماعی ایران نیز قدرت نفوذ و گسترش دارد، غافل از اینکه در جامعه ایران چنین رفتارهایی صرفا در جهت بازنمایی تصویر مستهجن اپوزیسیون عمل میکند.
اپوزیسیون در برزخ شادی و عزای سیاسیچند روز مانده بود به شروع ماه محرم و جلسات عزاداری سیدالشهدا که براندازها که به توهین به تمام مناسک مذهبی عادت کردهاند دست به کار شدند و پویش با عنوان «رنگی بپوشیم» راه انداختند. پویشی که با هدف مقابله با پوششهای مشکی عزاداران حسینی طراحی شده و بهدنبال توهین به عزاداری سیدالشهدا بود. البته توهین به عزاداران سیدالشهدا اتفاق جدیدی نیست و در سالهای گذشته نیز شاهد بیاحترامی مستقیم یا غیرمستقیم براندازها به ماه محرم بودیم. برخی استدلالها ازجمله مزاحمت صدای مجالس عزاداری، شلوغی ایجاد شده بابت مراسم و اسراف در غذاهای نذری و... ازجمله ادعاهای سستی بوده که بهانه حمله به عزاداریهای ماه محرم بودند. اما امسال و در اولین ماه محرم بعد از آشوبهای پارسال، حجم و صراحت این توهینها به سطح جدیدی رسیده است. برخی براندازها نیز در حرکتی که به ظاهر هماهنگشده نبود با تردد با پوشش نامناسب از مقابل موکبها و مجالس عزاداری در روزهای گذشته و انتشار عمومی تصاویر این حرکت توهین به شئونات ماه محرم را به سطح جدیدی رساندند. علی کریمی که حالا میتوان او را از رهبران اپوزیسیون خواند، در توییتی که چند روز پیش منتشر کرد با حمایت از این پویش، نوشته بود در «محرم رژیم» مشکی نپوشیم. جالب اینجاست که او سال گذشته در همین ایام نوشته بود که: «من هم مثل شما از کودکی شوق رسیدن به دهه محرم را داشتم و با گذشت زمان این ارادت را حفظ کردهام... این عزاداریها پیش از ما بوده و پس از ما هم خواهد ماند... حسینی بمانیم و حسینی زندگی کنیم.» او که در آخرین محرم قبل از آشوبهای پارسال اینچنین از محرم نوشته بود، امسال با ابداع ترکیب بیمعنی و مفهوم «محرم رژیم»، عزاداریهای این ماه را منتسب به حکومت دانست و از مردم خواست که در این ماه مشکی نپوشند.
اما جالبتر آنکه براندازها نهتنها خود مشغول توهین به ماه محرم هستند، بلکه هر کسی که این ماه را به هر نحوی گرامی بدارد مورد هجوم توهینها و هتاکیهای این جماعت قرار میگیرد. تا جایی که افراد حامی هنجارشکنان در ایام التهابات اخیر نیز اگر مطلبی منتشر کنند که بوی عزاداری برای ایام محرم از آن برداشت شود از گزند توهینها در امان نمیمانند. مقابله با عزاداری در ماه محرم توسط براندازها جنبه قابل توجه دیگری نیز دارد. در سال گذشته هر مناسبتی ملی یا مذهبی که رنگوبویی از شادی در خود داشت توسط براندازها با بهانه اینکه «ما عزاداریم» تحریم شد و هر کسی که به این مناسبتها اهمیت میداد انگ عادیسازی میزنند. این اتفاق درمورد جشنهای ملی مانند شب یلدا و عید نوروز و حتی جشن پیروزی تیم ملی در جامجهانی نیز رخ داد. اما حالا که به ایام عزاداری امامحسین (ع) رسیدهایم با کنار گذاشتن همه ادعاهای قبلی خود مبنیبر عزادار بودن مشغول استفاده از مظاهر شادی شدهاند. این تناقضهای بیشمار حاکی از این است که براندازها از منطق مشخصی پیروی نمیکنند و برای مبارزه با جمهوری اسلامی حاضرند روی تمام گفتهها و اقدامات گذشته خود پا بگذارند. البته درحالیکه هنوز در روزهای ابتدایی دهه اول محرم هستیم، مردم ایران مثل خیلی از مقاطع دیگر با حضور پررنگ خود در مراسم عزاداری پاسخ خود به اقدامات را با صدای بلند نشان دادهاند. این تناقضها و اظهارات و اقدامات عجیب براندازها، نشان میدهد که جریان براندازی هنوز هم مردم ایران را بهدرستی نشناخته است و با اشتباهات خود بیش از پیش مردم را در مقابل خود قرار میدهد. یکی دیگر از مظاهر تقابل براندازها با مناسک دینی، واکنشهای منفی آنها به میهمانی ده کیلومتری عید غدیر بود.
این رویداد علاوهبر اینکه یک جشن تمامعیار برای یکی از بزرگترین اعیاد شیعیان بود، به مظهر همدلی و همزیستی مسالمتآمیز همه اقشار جامعه با سلیقههای متفاوت بدل شده بود. علاوهبر این، میهمانی ۱۰ کیلومتری غدیر که پارسال منحصر به شهر تهران بود امسال به صورت گسترده در سراسر ایران برگزار شد و همین مساله این سلسله جشنها را به مظهر کاملتری برای وحدت مردم ایران زیر پرچم امیرالمومنین تبدیل کرده بود. اتفاقی که باعث شده بود براندازها بیش از پیش به هجمه به این جشن بپردازند. در شرایطی که براندازها به دنبال تعمیق هرچه بیشتر شکافهای اجتماعی با بهانههای متفاوت هستند، برگزاری این جشن با چنین ابعادی به خوبی بیثمر بودن تلاشهای چند ماه گذشته آنها را به رخ کشید. براندازها که خودشان میدانستند این جشن منحصر به مذهبیها نخواهد بود و تمام اقشار ایران از این جشن همگانی استقبال میکنند، از چند روز قبلتر به تخریب این جشن پرداختند. برخی هجمهها بهصورت غیرمستقیم با همان استدلالهای قدیمی و نخنمای اسراف و مزاحمت و...، و برخی به صورت توهین و تمسخر مستقیم بودند. البته باز هم همانطور که انتظار میرفت هیچیک از این نفرتپراکنیها منجر به کاهش حضور مردم در این جشنها نشد و در تمام ایران مردم با حضور چشمگیر و بینظیر خود صحنههای زیبایی از همدلی و وحدت مردم با یکدیگر به تصویر کشیدند. جریان اپوزیسیون در تقابل با مظاهر دینی صرفا به مراسم اکتفا نکرده و در ماه رمضان نیز روزهخواری را ترویج میکردند تا از این طریق نشان دهند دلخوری آنها نه از ظواهر دین بلکه از خود دین و تمام احکام و مناسک آن است. امری که در جامعه معتقد ایران به هیچ عنوان قدرت ایجاد بدنه اجتماعی نداشته و اثراتی کاملا معکوس با هدف طراحان آشوب را منتج میشود.
تفاوت پوشش؛ ابزار دوقطبیسازیحجاب، چه در دوران پیش از وقوع انقلاب و چه پس از پیروزی، در چهارچوب اصول اعتقادی جامعه ایرانی جایگاه قابل توجهی داشته است. این موضوع تقریبا در کنار دیگر عقاید و فارغ از رویکرد حکومت وقت در جامعه ایرانی مورد توجه مردم قرار داشته است. در سالهای اخیر، اما رسانههای ضدانقلاب تلاش کردهاند میان طیفهای مختلف جامعه به بهانه پوشش شکاف و نزاع ایجاد کنند. اگرچه در وقایع اخیر و بعد از پاییز ۱۴۰۱ این موضوع، نمود بیشتری در رسانههای اپوزسیون پیدا کرده است، اما تلاش برای ساختن چنین دوگانهای محدود به وقایع پاییز سال گذشته نیست. «چهارشنبههای سفید» آخرین تلاش و برنامهریزی برای ایجاد چنین دوگانهای بود. شروع ماجرای چهارشنبههای سفید به سال ۹۶ برمیگشت. دعوت و تبلیغ برای حضور بدون پوشش مناسب در چهارشنبههای هر هفته در سطح شهر و فیلم گرفتن از درگیریهای احتمالی که اتفاق میافتاد، یکی از گامهای ابتدایی برای دامن زدن به این دوگانه بود. در این میان اهمیت نداشت که این موضوع اساسا چقدر مورد توجه جامعه ایرانی قرار گرفته است. آنچه مهم بود، تعداد فیلمها از بحث و جدل میان یک فرد هتاک با فردی بود که نسبت به این رفتار او معترض میشد.
تلاشها برای بازنمایی پوشش بهعنوان یک خواست حاکمیتی و تبدیل آن به اهرم دوقطبیسازی بهویژه در وقایع پاییز ۱۴۰۱ با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد. این امر را میشود از نوع پوشش اخبار و وقایع داخل ایران توسط این رسانهها دریافت کرد. آنچه پررنگتر و گلدرشتتر منتشر شده و تبدیل به تیتر اخبار این رسانهها میشود، ادعاهای تند و واجد قدرت القای این موضوع است که حکومت قصد ستیز با مردم خود را دارد. جدای از انتشار این اخبار، این رسانهها علنا پیشنهاداتی نیز برای دامن زدن به اختلافات اجتماعاتی در جامعه ارائه میکنند؛ پیشنهاداتی که البته بیشتر از آنکه شبیه به یک اعتراض باشد، نمایشی مضحک را تداعی میکند. این رسانهها با توجه به آغاز ایام عزاداری ماه محرم، پیشنهاد حضور و شعار دادن در میان عزاداران را مطرح میکنند. در همین راستا یکی از افرادی که با عنوان کارشناس در تلویزیون اینترنشنال حضور یافته بود مردم را اینگونه به نزاع تشویق میکند: «در مراسم محرم و صفر که پلیس حضور ندارد، میشود شعار داد. در دو طرف خیابانها راه بروند و شعار بدهند، کاری نمیتوانند بکنند. هر مشکلی میتواند خودش یک موفقیت به همراه داشته باشد.» مرور ادعاها و صحبتهای اینچنینی از رسانههای اپوزیسیون این گزاره را اثبات میکند که رسانههای فارسیزبان خارجی اساسا شناخت و دید درستی نسبت به جامعه ایرانی ندارند. تصور اینکه میتوان دوقطبی پوشش را به تمام عقاید مذهبی تعمیم داد باعث شده اپوزیسیون روی دور تکرار اشتباهی بیفتد که در طی چند سال گذشته بارها مرتکب شده و هر بار با دیوار سخت واقعیت جامعه ایران مواجه شده است.
نمایش عریان آرمان اپوزیسیوناین روزها اپوزیسیون با شعار حجاب اختیاری سعی در دامن زدن به شکاف اجتماعی در بین مردم ایران دارد. معاندان، اما دورنمایشان از حجاب اختیاری را در همان روزهای ابتدایی التهابات نشان دادند. در تجمعی که مهرماه ذیل پرچم فمینیست در هلند برگزار شد، گروهی از زنان به سرکردگی نیلوفر فولادی با بدنی برهنه در اذهان حضور یافتند که این اقدامشان با واکنشهای منفی بسیاری در شبکههای اجتماعی همراه شد. کاربران معتقد بودند فولادی با این حرکت خیلی زود انتهای سوءاستفادهها از التهابات خیابانی را نشان داد. این رویکرد، اما نهتنها با استقبال جامعه ایران مواجه نشد بلکه انتقادات زیادی را نیز برانگیخت. برخی کاربران حتی به عدم برهنگی کامل فولادی اشاره داشتند و آن را به دلیل وجود قوانین پوشش در هلند دانستند که در تناقض با خواسته امثال فولادی است. کاربری در این باره در صفحه توییتر خود نوشته بود: «وقتی مجبوری بهخاطر رعایت قوانین کشور میزبان روی سینههات برچسب بزنی و همزمان به قوانین کشور خودت معترض باشی یک معنی بیشتر ندارد. اینها فقط به قوانین حاکم بر ایران معترضند وگرنه قانون را هر کجای جهان باشد بیچون و چرا میپذیرند.»
منبع: فزهیختگان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اپوزیسیون محرم آشوبهای ایران جمهوری اسلامی برانداز ها جامعه ایرانی رسانه ها جامعه ایران ناآرامی ها مردم ایران سال گذشته خارج نشین ماه محرم واکنش ها پرچم ها ادعا ها آشوب ها روز ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۸۹۶۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سخنگوی وزارت خارجه: دولت و مردم ایران از آمریکا و اروپا طلبکار هستند
به گزارش خبرآنلاین سخنگوی وزارت امور خارجه اقدام سه کشور آمریکا، انگلیس و کانادا در اعمال تحریم هایی علیه برخی اشخاص حقیقی و حقوقی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، همچنین قطعنامه پارلمان اروپا و طرح ادعاهایی علیه کشورمان را به شدت محکوم و از همراهی معدود کشورهایی در اروپا از رویکرد ظالمانه دولت آمریکا انتقاد کرد.
کنعانی افزود ظرفیتهای نظامی جمهوری اسلامی ایران متناسب با نیاز آن در تامین امنیت و منافع ملی، حفاظت از حاکمیت و تمامیت سرزمینی و دفاع مشروع و بازدارنده در مقابل هرگونه تهدید و تجاوز خارجی است و جمهوری اسلامی ایران از شرکای مهم جامعه جهانی در تأمین صلح و امنیت منطقهای و بینالمللی و مبارزه با تروریسم بینالمللی است.
سخنگوی دستگاه دیپلماسی تصریح کرد؛ توسل به ابزار تحریم علیه ظرفیتهای دفاعی جمهوری اسلامی ایران نه تنها خللی در عزم و اراده دولت و مردم ایران در افزایش اقتدار ملی با هدف دفاع مشروع و قاطع از حاکمیت و تمامیت سرزمینی و امنیت و منافع ملی ایران ایجاد نمیکند، بلکه برخلاف میل تحریم کنندگان، تحریمها را به فرصتی برای خودکفایی و خوداتکایی در تقویت و توسعه ظرفیت دفاعی و نظامی ایران تبدیل کرده است.
سخنگوی دستگاه دیپلماسی از رویکرد دوگانه پارلمان اروپا در موضوع حمله رژیم صهیونیستی به مقر دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران در دمشق و دفاع مشروع ایران شدیدا انتقاد کرد و گفت؛ جای تأسف است که پارلمان اروپا در قطعنامه خود نسبت به اقدام متجاوزانه و ناقض قوانین و حقوق بینالملل رژیم صهیونیستی به مقر دیپلماتیک ایران و شهادت مستشاران رسمی ضدتروریست ایرانی، صرفا به ابراز تأسف بسنده کرده است، اما اقدام مشروع ایران علیه رژیم یاد شده در چارچوب حق ذاتی دفاع مشروع را شدیدا محکوم میکند!
سخنگوی وزارت امور خارجه تاکید کرد؛ چرا پارلمان اروپا از پرداختن به منشأ و عامل اصلی بروز تنش و ناامنی در منطقه که ریشه در اشغالگری و رویکرد جنایتکارانه رژیم صهیونیستی اسرائیل در کشتار مردم فلسطین و نیز نقض مکرر قوانین و حقوق بینالملل توسط این رژیم جعلی دارد، طفره میرود و در مقابل همسو با سیاست آمریکا از رژیمی حمایت میکند که اصل و اساس ناامنی و تنش در منطقه در طول هشت دهه متمادی است!
کنعانی همچنین با روشن و شفاف توصیف کردن سیاست و مواضع اصولی جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران اوکراین و با رد مجدد ادعاهای مربوط به استفاده از تسلیحات ایران در جنگ اوکراین تاکید کرد؛ اگر آمریکا و اروپا عزم صادقانه ای داشته باشند، جنگ در اوکراین و جنگ علیه غزه در سریعترین زمان ممکن خاتمه خواهد یافت، اما آمریکا و برخی کشورهای اروپایی اصرار دارند که در مسیر غلط تاریخ حرکت کنند و به جای کمک به توقف جنگ، بر آتش آن بیفزایند و وقت خود را مصروف اتهام زنی به دیگران کنند.
کنعانی تاکید کرد: بسیاری از ملتها و دولتها به خصوص در منطقه غرب آسیا دیگر هیچ امید و اعتقادی به نقش آمریکا و متحدان اروپایی آن در کمک به برقراری ثبات و امنیت در منطقه ندارند.
سخنگوی وزارت امور خارجه افزود؛ این دولت و مردم ایران هستند که باید از آمریکا و اروپا به دلیل نقض توافق هستهای و ایفای نقش مخرب در ثبات و امنیت پایدار در منطقه سؤال و طلبکاری کنند، نه اینکه این دولتهای ناقض عهد و پیمان، خود را جای طلبکار و مدعی نشانده و به گستاخی بر فهرست تحریمهای ظالمانه علیه مردم ایران بیفزایند.
کنعانی خاطرنشان کرد: اگر رشادت و جانفشانی سپاه پاسداران و مستشاران شهید ضد تروریست سپاه در منطقه نبود، تروریسم داعشی تا پشت درب پارلمان اروپا و قلب آمریکا نفوذ کرده بود و امنیت منطقه و جهان را بیش از پیش تهدید می کرد، حال چگونه پارلمان اروپا وقیحانه خواستار گنجاندن تنها نیروی واقعی ضدتروریسم جهان در فهرست تروریسم می شود؛ مگر اینکه تصور کنیم گروههای تروریستی در راستای اهداف و منافع نامشروع آمریکا و معدود دولتهای اروپایی و رژیم صهیونیستی برای دامن زدن به بیثباتی و ناامنی در منطقه غرب آسیا عمل میکنند!
سخنگوی دستگاه دیپلماسی در پایان بار دیگر تاکید کرد تکرار رویکردهای غیرقانونی و اشتباه توسل به ابزار تحریم و فشار از سوی آمریکا و تبعیت برخی دول اروپایی از واشنگتن، هیچ حق و مشروعیتی برای ادعاهای آنها از منظر حقوقی و بینالمللی ایجاد نمیکند و آنها باید زمانی پاسخگوی این ادعاها و اقدامات ظالمانه خود علیه دولت و مردم ایران باشند.
311311
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900114